-
1 ῥέθος
ῥέθος, τό, bei Hom. dreimal, im genit. plur. ῥεϑέων: Iliad. 16, 856 und 22, 362 ψυχὴ δ' ἐκ ῥεϑέων πταμένη Ἄιδόςδε βεβήκει, aus den Gliedern, aus dem Leibe; 22, 68 ἐπεί κέ τις ὀξέι χαλκῷ τύψας ἠὲ βαλὼν ῥεϑέων ἐκ ϑυμὸν ἕληται; Scholl. Aristonic. 16, 856 ἡ διπλῆ, ὅτι πάντα τὰ μέλη ῥέϑη Ὅμηρος προςαγορεύει, οἱ δὲ Αἰολεῖς μόνον τὸ πρόςωπον, id. zu 22, 68 καὶ ὅτι ῥέϑη πάντα τὰ μέλη, οἱ δὲ Αἰολεῖς τὸ πρόςωπον. Dies verwendete nämlich Aristarch für seinen Beweis, Homer sei kein Aeoler gewesen, s. die Recension von Lauers Gesch. der homer. Poesie in Jahns Jahrbb. 1853 Bd 67 Hft 3 S. 259. – Soph. Ant. 529 ῥέϑος das Antlitz; Eur. Herc. F. 1204 ῥέϑος das Antlitz; Theocr. 29, 16 ῥέϑος das Antlitz; id. 23, 39 ἀμφίϑες ἐκ ῥεϑέων σῶν εἵματα καὶ κρύψον με, von deinem Leibe; Mosch. 4, 3 ἐπὶ ῥεϑέεσσι, im Antlitz; Apoll. Rh. 2, 68 ἀνασχόμενοι ῥεϑέων προπάροιϑε βαρείας χεῖρας, die Antlitze; Lycophr. 173 ῥέϑει, Leib. – Ableitung unbekannt.
-
2 ῥέθος
A limb, usu. in pl. ῥέθεα, limbs,ψυχὴ δ' ἐκ ῥεθέων πταμένη Il.16.856
;ῥεθέων ἐκ θυμὸν ἕληται 22.68
, cf. Theoc.23.39.II in sg., face, countenance, S.Ant. 529 (anap.), E.HF 1204 (anap.), Theoc. 29.16: [dialect] Aeol. in this sense acc. to Eust.1090.27; it occurs in broken context, Sapph.Supp.11.3.2 body, Lyc.173. -
3 ἁδροτής
ἁδροτής, ἡτος, ἡ, Gedrungenheit, Dicke, Starke, Kraft; accus. bei Hom. Lesart in drei Stellen für ἀνδροτῆτα, Iliad. 16, 85722, 363 ψυχὴ δ'ἐκ ῥεϑέων πταμένη Ἄιδόσδε βεβήκει, ὃν πότμον γοόωσα, λιποῦσ' ἁδροτῆτα (ἀνδροτῆτα) καὶ ἥβην, 24, 6 Πατρόκλου ποϑέων ἁδροτῆτά (ἀνδροτῆτά) τε καὶ μένος ἠύ; Aristarch las ἀνδροτῆτα, s. Aristonic. Scholl. Illad. 24, 6, vgl. Scholl. 16, 857; – Theophr.; Stärke des Schalles, Athen. X, 415 a; Ueberfluß, N. T. Bei Sp. ἁδρότης.
-
4 πέτομαι
Aπέτεαι Anacr.9
: [tense] impf. ἐπετόμην, [dialect] Ep. πετ- Il.5.366, etc.: [tense] fut. , cf. 1126 ( ἀπο-); shortd. πτήσομαι (ἐκ-) Id.V. 208, and always in early Prose, ( ἀνα-) Pl.Lg. 905a, al., Aeschin.3.209, ( ἐπι-) Hdt.7.15 (mostly in compds., but πτήσεσθαι in later Prose, Lib.Or.2.27): [tense] aor. ἐπτόμην, inf.πτέσθαι S.OT17
; elsewh. in compds., ( ἐπι-) Il.4.126, (ἀν-) Antipho Fr.58, etc.; freq. also ἐπτάμην, Il.13.592, E.Hel.18, ( παρ-) Semon.13, (ἐς-) Hdt.9.100; [dialect] Ep. [ per.] 3sg.πτάτο Il.23.880
, inf. πτάσθαι ( δια-) E.Med.1, part.πτάμενος Il.5.282
, 22.362, etc. (in codd. of Pl. forms of ἐπτόμην in compds. predominate over those from ἐπτάμην; δι-έπτατο is found in codd. of Ar. V. 1086, ἐκ-πτόμενος folld. byκατ-έπτατο Id.Av. 788
sq.; ἀν-επτάμαν is prob. in S.Aj. 693 (lyr.), προς-έπτατο ib. 382); subj. πτῆται for πτᾶται, Il.15.170: also [tense] aor. of act. form ἔπτην, ἔπτης, IG14.2550, Luc. Trag.218,ἔπτη Batr.208
, Nonn.D.2.223, al., Anacreont.22.3 ; opt.πταίης AP5.151
(Mel.); part. , Hdn.Gr.1.532; elsewh. only in compds., (δι-) IG3.1386, (ἐξ-) Hes.Op.98, (ἀν-) S.Ant. 1307, E.Med. 440, ( προς-) A.Pr. 115, ( ὑπερ-) S.Ant. 113 (Trag. only in lyr.): [tense] pf. πέπτηκα only as a coinage in Choerob. in Theod.2.79, elsewh. πεπότημαι (v. ποτάομαι): [tense] aor. [voice] Pass. ( εἰς-), LXX Ps.17(18).10, Ho.9.11 (ἐξ-), Sotion p.186 W., D.S.4.77 (ἐξ-): [tense] fut. [voice] Pass.πετασθήσομαι LXX Hb.1.8
.—The only [tense] pres. in Hom. and [dialect] Att. Prose is πέτομαι; [full] πέταμαι is used by Sapph.Supp.10.8, Simon. 30, Pi.P.8.90, N.6.48, E. Ion 90 (anap.), AP11.208 (Lucill.), and in later Prose, as Arist.IA 709b10, HA 609a14 ( περι-), cf. Moer.p.311 P.; noted as archaic by Luc.Pseudol.29: [tense] aor. imper.πέτασσαι Anacreont. 14.2
; [full] ἵπταμαι (q. v.) is first found in late writers, Mosch.3.43, Babr. 65.4, etc. (mostly in compds., cf. ἐξίπταμαι; ἀφίπτατο in E.IA 1608 is spurious), and is censured by Luc.Lex.25, Sol.7 :— fly, of birds, Il. 12.207, 13.62, Od.2.147, etc.; of bees, gnats, etc., Il.2.89, Hdt.2.95; of a departing spirit,ψυχὴ ἐκ ῥεθέων πταμένη Ἄϊδόσδε βεβήκει Il.22.362
;ἐκ μελέων θυμὸς πτάτο 23.880
: metaph., of young children, ; also of arrows, javelins, etc., Il.20.99, etc.; ὀλοοίτροχος.. ἀναθρῴσκων π. 13.140 (but ἐκ χειρῶν ἔπτατ' ἐρετμά, τεύχεα fell suddenly.., Od.12.203, 24.534); of any quick motion, dart, rush, of men, Il.13.755, 22.143, etc.; of horses,μάστιξεν δ' ἐλάαν, τὼ δ' οὐκ ἀέκοντε πετέσθην 5.366
, cf. 768, etc.; of chariots, Hes.Sc. 308; of dancers, E.Cyc.71 (lyr.); πέτον fly! i.e. make haste! Ar.Lys. 321; ἔχρην πετομένας ἥκειν πάλαι ib.55 ;πολλοὶ ἥξουσι πετόμενοι Pl.R. 567d
, cf. 467d; πέτονται.. ἐπὶ ταῦτ' ἄκλητοι, of parasites, Antiph.229.II metaph. and proverbial usages:—to be on the wing, flutter, of uncertain hopes, ἐξ ἐλπίδος π. Pi.P.8.90; π. (lyr.); of fickle natures, ; ἐφ' ἕτερον π. Ar.Ec. 899; ὄρνις πετόμενος a bird ever on the wing, Id.Av. 169; πετόμενόν τινα διώκεις 'you are chasing a butterfly', Pl.Euthphr.4a, cf. Arist.Metaph. 1009b38; of fame, fly abroad,πέταται τηλόθεν ὄνυμ' αὐτῶν Pi.N.6.48
.2 c. dat., πτάμενος νοήματι flying in mind, Id.Fr.122.4. (Cf. πίπτω, Skt. pátati 'fly', 'fall', Lat. prae-pes, etc.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πέτομαι
См. также в других словарях:
ρέθος — εος, τὸ, Α 1. το πρόσωπο («ῥέθος ἀελίω δεῑξον», Ευρ.) 2. το σώμα 3. πληθ. τὰ ῥέθη τα μέλη τού σώματος («ψυχὴ δ ἐκ ῥεθέων πταμένη», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Η λ. ῥέθος απαντά αρχικά στην αιολ. λυρική ποίηση με τη σημ. «πρόσωπο» και με… … Dictionary of Greek